- Onderzoek van de eileiders
- Onderzoek van de baarmoeder
- Test na seksuele betrekkingen
- Genetisch onderzoek
Onderzoek van de eileiders
De eileiders verbinden de eierstokken met de baarmoeder. Na de eisprong komt de eicel terecht in de eileider. Door de eileider zwemmen de zaadcellen naar de eicel om haar te bevruchten. De bevruchte eicel komt via de eileider in de baarmoeder terecht, waar ze zich gaat innestelen.
De doorgankelijkheid van de eileiders kan onderzocht worden met een schuimechografie (HyFoSy), een onderzoek via röntgenfoto’s van baarmoeder en eileiders (hysterosalpingografie) of een kijkoperatie (laparoscopie).
Schuimechografie (Foam echo of HyFoSy)
Bij een schuimechografie wordt een speculum in de vagina gebracht. Via een dunne katheter wordt schuim in de baarmoederholte gebracht. Dit verspreidt zich in de eileiders en komt in de buikholte terecht. Als de eileiders doorgankelijk zijn, zien we met de echosonde het schuim in de eileiders verschijnen en in buikholte terechtkomen. Bij deze echografie hoeven geen röntgenstralen gebruikt te worden. Dit onderzoek is ook minder pijnlijk dan het onderzoek via röntgenfoto’s van baarmoeder en eileiders (hysterosalpingografie).
Hysterosalpingografie
Bij een onderzoek via röntgenstralen of hysterosalpingografie wordt een speculum in de vagina gebracht. Daarna wordt er een klemmetje op de baarmoederhals geplaatst. Via een dunne katheter vloeit contrastvloeistof in de baarmoeder. Die vult de baarmoeder en de eileiders, en komt zo in de buikholte terecht. Door röntgenfoto’s te nemen van baarmoeder en eileiders, kunnen mogelijke afwijkingen van de baarmoeder en blokkades van de eileiders worden opgespoord.
Onderzoek van de baarmoeder
De bevruchte eicel nestelt zich in de baarmoeder in. Om factoren die de innesteling belemmeren uit te sluiten, kan de baarmoeder worden nagekeken.
Diagnostische hysteroscopie
Bij een diagnostische hysteroscopie wordt de binnenkant van de baarmoeder onderzocht, het slijmvlies wordt bestudeerd en de openingen van de eileiders kunnen gecontroleerd worden. Via de vagina wordt een dunne buis (hysteroscoop) in de baarmoederholte gebracht om zo de binnenkant van de baarmoeder te onderzoeken. Tijdens dit onderzoek wordt de baarmoeder gevuld met vloeistof, zodat het zicht helder blijft. Een klein stukje van het slijmvlies kan worden opgezogen voor verder onderzoek (endometriumbiopsie).
Omdat bij een diagnostische hysteroscopie geen verdoving nodig is, kan ze ambulant worden uitgevoerd. Dit verschilt van een operatieve hysteroscopie, die meestal plaatsvindt onder algemene verdoving.
Endometriumbiopsie
Een endometriumbiopsie onderzoekt de kwaliteit van het baarmoederslijmvlies door een klein stukje weefsel van het slijmvlies weg te nemen en te onderzoeken. Dit onderzoek verschaft nuttige informatie over de mogelijkheid van innesteling van het embryo in de baarmoeder. Het vindt plaats tijdens de raadpleging of aansluitend op een diagnostische hysteroscopie.
Test na seksuele betrekkingen (Postcoïtale test of PCT)
Met een test na seksuele betrekkingen beoordelen we of de zaadcellen via de baarmoederhals wel kunnen doordringen tot in de baarmoederholte. De test vindt plaats vlak voor de eisprong en ongeveer twaalf uur na het seksuele contact. Tijdens de raadpleging nemen we slijm van de baarmoederhals en onderzoeken de kwaliteit ervan onder de microscoop. Tegelijk onderzoeken we of er voldoende beweeglijke zaadcellen zijn.
Genetisch onderzoek
Een genetisch onderzoek gebeurt door een bloedonderzoek. Er wordt nagekeken of er mogelijke afwijkingen zijn in het genetisch materiaal. Het genetisch onderzoek wordt enkel uitgevoerd bij bepaalde indicaties, onder meer:
- bij eiceldonatie
- bij opeenvolgende miskramen
- bij familiale erfelijke afwijkingen
- na enkele mislukte IVF-pogingen
- bij onverklaarbare onvruchtbaarheid
- voorafgaand aan een pre-implantatie genetische test
- bij te weinig eicellen voor de leeftijd van de vrouw (verminderde ovariële reserve)
Veelgestelde vragen
Je levensstijl heeft een duidelijk effect op je vruchtbaarheid en op je zwangerschapskans. Dat geldt voor een vruchtbaarheidsbehandeling. Roken, overgewicht en overmatig alcoholgebruik bijvoorbeeld, verminderen de slaagkansen van de behandeling.
Roken halveert de slaagkans van een vruchtbaarheidsbehandeling (inseminatie of IVF): het vergroot de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en de kans op een miskraam is twee tot drie keer hoger.
Bij vrouwen die roken is de kans op verminderde vruchtbaarheid 60% groter dan bij vrouwen die niet roken. Roken heeft namelijk een negatieve invloed op de eicelreserve, de uitrijping van eicellen, de hormonale balans, het transport van eicellen en embryo’s en op de innesteling. Bij mannen zien we een slechtere spermakwaliteit.
Ondergewicht en overgewicht bij man of vrouw verlagen de spontane kans op een zwangerschap. Hormonale behandelingen falen vaker bij patiënten met overgewicht. De slaagkans van IVF bij vrouwen met obesitas ligt 20 procent lager. Overgewicht zorgt ook voor risico’s tijdens de zwangerschap, zoals:
- keizersnede
- hoge bloeddruk
- kunstverlossing
- geboortetrauma
- aangeboren afwijkingen
- grotere kans op miskraam
- zwangerschapsdiabetes
- zwangerschapsvergiftiging
- …
Matig alcoholgebruik heeft geen negatief effect op de vruchtbaarheid. Tijdens de zwangerschap vermijd je wel best alcohol. Matig gebruik van cafeïne lijkt geen duidelijk negatief effect op de vruchtbaarheid te hebben.
Helpt acupunctuur? De jongste jaren is heel wat onderzoek gedaan naar de effecten van acupunctuur, maar de wetenschappelijke studies spreken elkaar tegen. Globaal zien we dat acupunctuur de slaagkans van een vruchtbaarheidsbehandeling niet verhoogt.
Tijdens de fertiliteitsbehandeling is reizen toegestaan. Wel vermijdt u bij voorkeur risicogebieden, bijvoorbeeld als er infectiegevaar is of als er bepaalde muggensoorten of virussen aanwezig zijn. Bespreek daarom uw reisplannen vooraf met een arts.
Ons secretariaat levert attesten af, zodat u tijdens uw vlucht uw medicatie in uw handbagage kunt meenemen.
Bij een HyFoSy wordt er schuim in de baarmoeder gebracht dat daarna door de eileiders stroomt. Zo ziet de arts op de echo of de eileiders doorgankelijk zijn. Het schuim inbrengen, kan druk geven in de buik. Die druk is te vergelijken met menstruatiekrampen. Daarom raden we aan om een uur voor dit onderzoek een pijnstiller te nemen, zodat je niet te veel last hebt. Het onderzoek duurt niet lang. Zodra het is afgelopen, ebben ook de krampen weg.